27 Mayıs 2010 Perşembe

bana mutsuzluğun resmini çizebilir misin?

-sınav tarihleri çok kötü olmuş.
-vizelerle finaller arasındaki derslerin yarısından fazlasına girmediğim için hiç bişey bilmiyorum.
-ödev notum vize notumu düşürebilir.
-midem ağrıyor.
-dişim ağrıor.
-bileğim acıyor bazen.
-çok sıkıldım.
-hala yazmam gereken 2 rapor var.
-çalışamıyorum.
-uzun zamandır gerçekten güzel bişey olmadı.

çok mutsuzum blog.

6 Mayıs 2010 Perşembe

hastane anıları {Ameliyathane}



Sevgili blog,
Hastanelerin en sevdiğim ve merak ettiğim bölümüne ilk defa girişim 4 hafta öncesine rastlar. Vizelerden önceki hafta yoğun bakımda stajım vardı ve o apayrı dünyayı görünce tekrar aşık oldum. Ne hasta yakını dırdırı hatta ne de hastanın dırdırı var. yoğun bakımdaki hasta konuşmaya başladığında ya tekrar uyutuyorlar ya da servis katlarından birine yolluyorlar. Ayrıca hemşirelerin de o bölümde daha bilgili ve de ilgili olması beni benden aldı. her neyse yoğun bakımdan ziyade ben daha çok ameliyatlarla ilgiliyim. çok da hevesliydim ameliyathane stajım için ama tam hastanenin denetim zamanına geldiği için herkes bir telaşlı bir de millet evrak falan düzenliyor şu ara ortalık çok gerilmiş. Ama bize en başından dediler o bölümde kimsenin bir dakkası diğerine uymaz siz dinlemeyin kulağınızı tıkayın diye. Ve en sonunda bu gün neden bahsettiklerini anladım. Bu hafta 2 gün ameliyathane stajım vardı. Olağandışı bir heyecanla ve hevesle girdim ameliyat bölümüne sorumlu hemşireyi aradım başkasını buldm ama en sonunda 4 numaralı odada bypass a gireceğimi söylediler. Ben hemşirelik öğrencisi olduğum için hemşirelerin ne yaptığına ayrıca dikkat etmem gerekirdi gerçi ama doktorların o kalple neler yapacağı ayrıca meraklandırmıştı. ne yaptığını anlatan bir doktora denk düşmeyi umdum ama 4 nolu odadakiler daha çok kendi aralarında dedikodu yaptılar hiç bişi anlatmdılar ameliyat hakkında. her neyse ben bunlara bunun için kızdım çünkü dün girebileceğim başka ameliyat yoktu ama yine de hemşireye yardım ettiğim için çok da kafama takmadım çünkü bizim sınıftakiler ameliyathanede hiç bir şey yapmıyorlardı.



Bugün çok daha artmış bir beklentiyle gittim staja (ameliyathane bölümündeki son staj günüm olması da etkiledi heralde) ve zar zor beni ve bir arkadaşımı bir ameliyathaneye soktular. içerde 1 acemi kardiyolog, 1 daha kıdemli ama çok yeterli olmayan kardiyolog, 1 sonradan gelen uzman kardiyolog, 1 arada gelip giden anestezi doktoru, 1 anestezi teknisyeni, 1 perfüzyonist, 2 hemşire (biri steril biri değil), 2 de öğrenci olduğumuz için zaten sinir bozucu bir ortam kendiliğinden oluştu ama bu durumu pekiştiren hemşirelerin gıcık, doktorun da (şu orta dereceli olanın) gününde olmamasıydı. O sinir doktor 4 hafta önce orda bulunanlara tüm bypass ı anlatan doktordu ama bizim canımıza okudu. Aslında o pis adamın adını soyadını yazasım var kesin o salak adını googleda arıyordur da sonra bizim hocalara falan çemkirirler diye yazmicam. ama bugün o gördüğüm mutlu ameliyathane dünyasının aslında o kadar mutlu olmadığını çoooook daha iyi idrak ettim. olan benim zaten sadece 2 gün olan ameliyat stajıma oldu...

şans dile bana blog bu ne böyle ya!