sevgili blog,
sana uzun zamandır yazmadığımı fark ettim.. demin daha önceki yazılarımı okudum, yazdıklarımı unutmuşm bile.. bu nedenledir ki yazmadığıma pişmanım nolur beni affet!
şimdi sana bir özet geçeyim; şişli etfal stajından sonra 3.sınıfı da bitirdim. bu arada etfal saolsun anemiden ölmeden anemik olduğumu öğrendim bu nedenle sevgili arkadaşlarm ziyadesiyle benim ajitasyonuma maruz kaldılar :) her neyse sonra ben bebeklerle kafayı bozduğum ve illede yenidoğan yoğun bakım istediğim için çeşitli yollarla işe girmeyi denedim amma velakin okul yönetimi tarafından bozguna uğratıldım. En nihayetinde bir ağustos günü beni işe alacaklarını bildirdiler ve ben 9 ağustosta bebek odasında işe başladım. Böylece hayatımın en eğlenceli yazlarından biri daha sona erdi ama inan hiç üzülmedim. aksine o işe kabul edildiğimi öğrenince yeri göğü inlettm mutluluk nidalarımla. Benim favori hemşirem ben işe girmeden istifa etmiş onu öğrenince hayli üzüldüm ama iki üç kişi hariç işimi ve iş arkadaşlarımı çok sevdim (ikisi zatn benm sınf arkadaşımdı..) hatta kişisel başarım olarak gördüğüm olay şudur ki daha 2 ayım dolmadan orada gece sorumlu gibi nöbet tutmaya başladım yanıma yeni başlayanları veriyorlardı.. böyle olunca insanın egosu tavan yapıyor yalan yok :) ancak bir pürüz vardı beni yenidoğan yoğun bakım ünitesi(YYBÜ)ne almamışlardı. bunu uzun süre sorun etmedim ama okul açılınca ben haftanın iki günü 24 saat uykusuz kalmaya başladığımdan ve de vize döneminde de deli gibi çalışıp bazı sınavlara uykusuz girdiğimden ve sevdiğim arkadaşlarımın istifaları da eklenince he bir de geçici olarak gittiğim yetişkin yoğun bakım ve acil ünitelerinde iyice dellenince bastım istifayı çıktm! böyle üzerime bir rahatlık geldi ki sorma gitsin. kendimi nasrettin hoca fıkrasında gibi hissettim önce kendini aşırı sıkıp sora birden kurtulunca acayip bi mutluluk geliyor insana :D her neyse iş yaşamı bana çok şey öğretti başta özgüven olmak üzere bir insanın dayanma sınırını, çalışma arkadaşlarının önemini, bir insanın 3e bölünemeyeceğini gibi..
ilginçtir 4 yıllık üniversite öğrencisiyim en yüksek ortalamamı en yoğun olduğum dönemde yaptım :) bu da böyle bi anımdı demek istiyorum. sana yazdım kendimi ii hissediyorum blog. umarım daha sık görüşürüz bundan sonra ne de olsa yaza kadar ezgi öğrenci ;) he bu arada söylemeyi unuttum bu dönem 3.5 gün o ayrıldığım yerde ama YYBÜ'de staj yapıyorum :D takıntılıyım var mı diyeceğin?
