sevgili blog; şu an bir mekanda tünemiş şekildeyim. yarın %90 çakacağım bir sınavım ve ardından iki gece üst üste tutmam gereken nöbetim var. sevgilimi kesiyorum uzaktan. ders çalşmaya çalıştım ama hiç halim keyfim isteğim yok. bişiler içtim ama bu sadece uykumu getirdi. yalnız oturunca hayat çok sıkıcı olabiliyor. (cedric gibi oldum.) neyse hal böyleyken böyle blogu ilk açtığım zamandan bu yana ben dahil bana dair neredeyse her şey değişmiş hayat ilginç. sanırım artık tünediğim masadan kalkmalıyım. bu durum bana maddi acıdan zarar verdiği gibi manevi çöküntü yaratması da olası :) sadece bana biraz şans dile eski dostum bakarsın bir şeyler düzelir.. belki de tek eksiğim şanstır.